Als Kunstenaar

Mijn creativiteit heb ik van beide ouders. Mijn vader heeft in zijn leven heel veel dingen zelf gemaakt van ijzer, want houtbewerking was niet helemaal zijn ding. Mijn moeder was handig met de naaimachine en heeft voor ons heel wat kleding genaaid en gerepareerd. Op de basisschool kreeg ik vanaf de derde klas handwerkles. De jongens kregen handarbeidles en de meisjes handwerkles, zo ging dat toen. Voor mij was dit de leukste les in de week. De handwerkjuf leerde mij breien, haken, knopen, borduren en weven. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor deze eerste aanzet tot creativiteit. Op de middelbare school kregen we nog tot en met de 2^e klas handwerkles, van dezelfde handwerkjur overigens. Toen ik op school geen handwerkles meer kreeg, begon ik zelf met borduren, haken en breien. Later kreeg ik een spinnewiel en heb ik heel wat schapenvachten verwerkt tot strengen wol. Om de wol een kleurtje te geven, ging ik meerdere keren naar een kennis waar we de wol in grote ketels met behulp van natuurlijke materialen (o.a. bieten, herfstbladeren, uienschillen) een kleurtje gaven. Geweldig om te doen.

Voor mijn kinderen heb ik ook veel gebreid en geborduurd. Eigenlijk tot de tijd dat het zelf maken van kleding en handwerken een beetje “uit” raakte. Toen mijn kinderen op zichzelf gingen wonen kreeg ik weer tijd en ruimte in mijn hoofd om het handwerken weer op te pakken, en niet alleen het handwerken, ik ben ook gaan experimenteren met mozaïek, beton, viltwol en paraffine. Mijn liefde voor het bewerken van pure wol die ik in mijn jeugd al had, is weer helemaal opgebloeid. Ik kocht weer een spinnewiel en een kaardmolen probeerde allerlei manieren uit om wol zo schoon mogelijk te krijgen. In mijn huidige woning heb ik een atelier tot mijn beschikking, waar ik al mijn materialen kan opslaan en heerlijk kan knutselen of workshops geven. Ik kan me daar helemaal uitleven, mijn creativiteit ten volle benutten en dat geeft me elke keer een kick.